Lasy w Finlandii, Polsce, Europie i na świecie
Lesistość to wskaźnik dotyczący stopnia pokrycia lasami określonej powierzchni, czyli stosunek procentowy powierzchni porośniętej lasami do całkowitej powierzchni danego obszaru. Największą lesistością na świecie odznaczają się: Surinam (98,26%), Mikronezja (91,86%), Gabon (90,04%), Seszele (88,41), Palau (87,61%). Najbardziej zalesionym państwem w Europie jest Finlandia. Lasy stanowią aż 73% powierzchni tego kraju. Blisko 3/4 powierzchni ich państwa pokrywa las, a udział przemysłu drzewnego w produkcie krajowym brutto stanowi aż 6%. Najczęściej występującym drzewem jest tam sosna. Drugim najbardziej zalesionym europejskim państwem jest Szwecja (69%). Bardzo duża powierzchnia kraju przy populacji blisko cztery razy mniejszej niż w Polsce sprawia,
że w Szwecji wiele rejonów pokrywają ogromne kompleksy leśne. Mniej drzew znajdziemy jedynie na południu gdzie zagęszczenie ludności jest znacznie większe niż na północy. Innymi europejskimi państwami o bardzo wysokim poziomie lesistości są górskie kraje takie jak: Słowenia (62%) i Czarnogóra (61,5%), a także państwa o niewielkiej gęstości zaludnienia: Łotwa (54%) oraz Estonia (53%). Polska natomiast może pochwalić się lesistością na poziomie ok. 30%, co jest stosunkowo dobrym wynikiem, bardzo zbliżony do średniej światowej, która wynosi około 30,5%. Dobrą informacją jest stopniowe zwiększanie się lesistości naszego kraju, podczas gdy w skali świata powierzchnia pokryta przez lasy jest coraz mniejsza, co stanowi obecnie spory problem. Bardzo dużą rolę
w zmniejszaniu lesistości odegrał rozwój górnictwa i kolejnictwa od XVII do XIX wieku.
W tym okresie nastąpił również rozwój nieznanych dotychczas gałęzi przemysłu zużywających ogromne ilości drewna, odkryto także technologię produkcji papieru opartą na surowcu drzewnym, a także technologię chemicznego przerobu drewna dla potrzeb przemysłu włókienniczego. Lesistość Polski, wynosząca jeszcze w 1937 roku około 22,2%, zmalała do 20,8% w 1945 roku. Odwrócenie tego procesu nastąpiło w latach 1946–1970, kiedy w wyniku zalesienia ponad 1,2 mln. ha. lesistość wzrosła do 27,0%. Średni roczny rozmiar zalesień wynosił wówczas około 30 tys. ha, a w szczytowym okresie 1961–1965, ponad 55 tys. ha. Największą lesistość w Polsce ma województwo lubuskie (49,3%),
a najmniejszą województwo łódzkie (21,5% powierzchni). W krajach takich jak: Gibraltar, Nauru, Katar, San Marino i Grenlandia lasy stanowią 0% powierzchni.
Fiński las